Zuiderlicht + Alliander = SMUD?

Terwijl Het Rijksmuseum Obama op bezoek kreeg, mocht Zuiderlicht een dag later zijn landgenoot John di Stasio meevoeren over de Amsterdamse grachten. John di Stasio is de directeur van een alles behalve standaard Amerikaanse energiemaatschappij. ’s Avonds gaf hij een lezing aan onze leden en andere warme contacten in ons netwerk.
Energiemaatschappij SMUD (Sacramento, Californië) levert gas en elektriciteit aan 1,4 miljoen mensen die leven in een smoggevoelige en ’s zomers soms kolkend hete woestijnvallei. SMUD is in 1923 opgericht. Het bedrijf heeft geen concurrentie én geen winstbejag. Wat het dan toch geen communistische instelling maakt is dat het bestuur bestaat uit 7 personen die in hun eigen gemeenschap heel actief zijn. Samen vertegenwoordigen ze 600.000 klanten en mede-eigenaren door wie ze elke dag naar huis kunnen worden gestuurd.

Iets wat ze meestal niet doen. De klanten van SMUD hebben namelijk alle redenen om meer dan tevreden te zijn over hun energieleverancier. Deze heeft er veel aan gedaan om de luchtkwaliteit te verbeteren in deze regio waar veel mensen aan astma en andere longaandoeningen lijden. Na het sluiten van een kerncentrale heeft SMUD geïnvesteerd in waterkrachtcentrales, windmolens, zonnepanelen en elektrisch vervoer. 52% van de totale energieproductie is inmiddels CO2-neutraal. Hiermee heeft SMUD niet alleen een bijdrage geleverd aan de volksgezondheid, maar ook aan werkgelegenheid en de lokale economie.

Coöperatieve klanten
SMUD doet dit samen met haar klanten. Een kleine 10% betaalt vrijwillig meer voor elektriciteit wanneer deze duurzaam is, waarbij de meerprijs ten goede komt aan nieuwe duurzame projecten. Een deel investeert mee in zonnepanelen en/of staat toe dat SMUD, tegen een vergoeding, op de heetste dagen de airco tempert als daar een piekbelasting mee voorkomen kan worden. Op een handje vol weigeraars na heeft inmiddels iedereen een slimme meter in huis hangen, waardoor dit soort ingrepen achter de voordeur ook uitvoerbaar zijn. Die slimme meters geven de klanten inzicht in hun energieverbruik, het systeem kan waarschuwingen sturen als het verbruik een bepaald niveau overschrijdt. SMUD verstrekt verder leningen voor energiezuinige apparaten en zonnepanelen voor eigen gebruik. Tot een terugval in vraag heeft het nog niet geleid, maar wel blijft de vraag al jaren gelijk in een regio waar steeds meer mensen zijn gaan wonen. En dat in een land waar het gemiddelde energiegebruik per hoofd van de bevolking nog altijd elke dag toeneemt.

Wat SMUD bijzonder maakt is dat het zich -niet gehinderd door winstbeluste aandeelhouders- gedraagt als een verantwoordelijke overheid. En die verantwoordelijkheid gaat verder dan de luchtkwaliteit! Bestuurders van SMUD zijn alom aanwezig. Ze luisteren naar verhalen, behoeften en wensen van inwoners en laten die ook uitkomen. Zo realiseren ze naast energie-opwekcentrales ook huizen voor de armen. Bestuurders gaan zelfs zo ver dat ze zo nu en dan de vuilnis op komen halen.

Kippen, een goed voorteken!
Wat SMUD en Zuiderlicht alvast met elkaar gemeen hebben is vogels. SMUD realiseerde haar eerste zonnepanelen-installatie op het dak van een kalkoenenboerderij, Zuiderlicht heeft net de eerste zonnepanelen op het mini-Rondeel met 200 kippen gerealiseerd. De kleinschaligheid en de rustige start van Zuiderlicht ziet John di Stasio als een goed voorteken. Maar liefst 23 jaar heeft SMUD er zelf, sinds de oprichting in 1923 over gedaan om daadwerkelijk energie te gaan leveren. Die 23 jaar had SMUD nodig om het netwerk op te kopen, volgens Di Stasio eveneens een belangrijke sleutel voor het succes van SMUD. Smart grids en strategische keuzes om onder- en overbelasting te voorkomen hebben in Sacramento nu al gezorgd voor een reductie van 12% van de totale energiebehoefte. En de technische mogelijkheden nemen alleen maar toe.

Zuiderlicht + Alliander = SMUD?
En omdat Pallas Agterberg van Alliander toch in de zaal aanwezig was, is de vraag maar meteen gesteld? Mag Zuiderlicht niet een klein stukje van het netwerk aftakken, om te beginnen voor Amsterdam Zuid? Hoe gek is die gedachte? Of is een waardig alternatief dat Alliander en Zuiderlicht partners worden? Die deur staat in ieder geval wijd open, aldus Pallas en haar collega’s die eveneens aanwezig waren. Wie weet!

Naast netwerkbeheer heeft Di Stasio nog andere tips voor Zuiderlicht: het vinden van nog veel meer goede partners, intensief gebruik van social media en je net als SMUD gedragen als een verantwoordelijke overheid, luisteren, reageren en leden helpen bij het waarmaken van hun dromen. En tja, dat betekent misschien ook dat we op een dag de vuilnis komen ophalen!

Di Stasio heeft gebracht waar we op hoopten: stof tot nadenken, inspiratie en een goede woestijnwind die ons eigen Zuiderlicht doet oplaaien.

Als aanvulling op dit bericht is ook een verslag geschreven van de lezing van John di Stasio. Dit verslag is te vinden op de website van Wij krijgen Kippen via deze link.

Met dank aan Roelf van Til van new-energy.tv kun je het gesprek tussen Pauline Westendorp en John di Stasio in het filmpje hieronder terug luisteren: