De vraag die Zuiderlicht werd gesteld is: waar lopen energiecoöperaties tegenaan, bij de realisatie van projecten?

Er valt niets te winnen, wel te verliezen

Welk fragment uit het interview wordt uitgezonden moeten ook wij afwachten. Maar eigenlijk is het antwoord ontstellend simpel: de meeste grotere daken hebben geen business case. Er valt geen cent mee te verdienen. De investering in panelen betaalt zich simpelweg niet terug.

Hoe dat komt? Omdat het daken van zogenaamde grootverbruikers zijn. En die krijgen in Nederland een aanzienlijk belastingvoordeel. Ze betalen minder en krijgen daarmee ook minder voor hun zelf opgewekte energie.

Maar alhoewel er met zonnepanelen op grote, lege, zonnige daken dus niets valt te verdienen, valt er wel degelijk wat mee te winnen: voor het milieu, voor wereldleiders en wethouders die de mond vol hebben met energietransitie en voor al die Amsterdammers die wel echte groene energie willen maar zelf geen dak (beschikbaar) hebben.

Gelukkig zijn er regelingen die het onbedoelde effect van belastingvoordeel te niet te doen voor de productie van lokale energie. Maar ja, wat voor regelingen?!

Omdat we niet weten of ook deze vraag in de uitzending volledig beantwoord kan worden vertellen we het hier ook alvast.

SDE+ is russische roulette

SDE staat voor Stimulering Duurzame Energieproductie. Met de subsidieregeling stimuleert het ministerie van Economische Zaken de ontwikkeling van een duurzame energievoorziening in Nederland. En dat kan van alles zijn.

In 2014 heeft Zuiderlicht geluk gehad en zijn twee aanvragen voor ASV Arsenal en het IJburg College goed gekeurd. Net als een aantal andere zonneprojecten in Nederland.

In 2015 is al het budget opgegaan aan andere projecten, waaronder vooral de controversiële bijstook van biomassa in kolencentrales.

In 2016 staan de sterren weer gunstiger. Er is meer subsidie beschikbaar, met een totaal van 8 miljard euro, en er zijn twee rondes. Zuiderlicht doet voor zo veel mogelijk projecten die de intentieverklaring hebben getekend een aanvraag in de eerste ronde. Immers, wie het eerst komt die het eerst maalt.

Omdat je echter niet weet welke partijen nog meer aanvragen valt er toch weer geen zinnig woord te zeggen over de goede afloop.

Om er minder een Russische roulette van te maken pleit Zuiderlicht voor een aparte categorie voor projecten waarin inwoners van Nederland kunnen participeren, opdat  wij en andere energiecoöperaties de transitie echt vaart kunnen geven.

Postcoderoos regeling zit Zuiderlicht te strak

De postcoderoos regeling is vooral interessant voor buurtbewoners die met elkaar energie willen opwekken op een dak van een gebouw in hun buurt. Ze kunnen er zelf de stroom van gebruiken. De regeling was aanvankelijk voor niemand interessant maar sinds kort is deze aangepast en nu in veel situaties bruikbaar.

Wat deze regeling voor Zuiderlicht toch minder aantrekkelijk maakt is dat het voordeel van een dak vooral gaat naar de gelukkigen die in het goede postcodegebied wonen. Leden van Zuiderlicht wonen echter niet in een afgeschermd gebied, maar in de hele regio Amsterdam. En ver daarbuiten.

De focus op een hele regio is een bewuste keuze van Zuiderlicht. Om volledig op schone energie over te gaan hebben we niet alleen de creativiteit van de stad nodig maar ook de ruimte van de regio.