Het tempo van een geit, met Marc van Gent

Het was niet eenvoudig Marc van Gent te bereiken. Pas nadat meerderen hem op de schouders hebben getikt is hij de complimenten (hij is grappig, leuk, leerzaam, hij vertelt het echte verhaal, enzovoort) van zijn leerlingen komen ophalen.

“Ik ben helemaal niet duurzaam. Ik heb een motor. Daarmee ga ik van IJburg naar Zeeburgereiland, want ik ben lui”. De leerlingen – en zij zijn de jury – hebben andere criteria gehanteerd: “Marc vertelt spannend over de natuur. Hij vertelt het heel overtuigend. (..) Door Marc ben ik afval gaan scheiden.”

Het tempo van de natuur

“Vroeger was ik een hippie”, begint Marc dan toch zijn verhaal. “Ik heb veel bij boeren gewerkt, met melkgeiten. Daar vertel ik over. En dat het als mens prettig is om het tempo van een geit, het melken, de natuur te volgen. Als een geit zwanger is duurt dat 5 maanden. De vraag of het efficiënter kan, heeft geen zin.”

“We gebruiken geen iPad of digitaal bord”

“Dat mag ik natuurlijk niet zeggen, maar ik fulmineer tegen het gebruik van iPads. Iedere keer als je enter indrukt, kan je daar een kopje water van koken. De energie die het kost, daar zijn de kinderen zich niet van bewust”. Om ze bewuster te maken gaan ze thuis meten hoe lang ze douchen. “En dan begin ik dramatisch over regendruppels die in de duinen gezuiverd worden”.

De leerlingen heeft hij een eigen plan laten maken om bewuster om te gaan met water, energie en afval. Met een campagne voor de gezinsleden, door overal briefjes op te hangen. “Dan komt het heel dichtbij. Ze meten wat er verandert”.

“Je krijgt geen huiswerk”

En zo’n campagne ervaren kinderen niet als huiswerk. Ander huiswerk krijgen ze meestal niet. “Hoe meer huiswerk, hoe minder er op school gebeurt. Ik heb de pest aan huiswerk. Als ik zelf ’s avonds nog moet werken denk ik, wat ben ik toch een sukkel, had ik op school maar meer gedaan”.

Dat werkt niet voor bijvoorbeeld het leren van talen, dan moet je natuurlijk wel huiswerk maken. Maar Marc is docent ‘thema leren’. Om de zo veel weken wisselt het thema. Alle vakdocenten van bijvoorbeeld natuurkunde, biologie, wiskunde, geschiedenis en kunstvakken werken aan het thema. Alles wat de leerlingen daar leren komt bij elkaar en wordt toegepast tijdens de les thema leren.”Dan word je je bewust van wat je kunt en wat je niet kunt. Je legt verbanden, – verrek, dat was vroeger zo… – en je koppelt nieuwe informatie aan oude informatie.”

“Je hoort het echte verhaal en je leert er veel van”

“Bij een verhaal kan je wegkijken, naar het plafond staren of naar buiten kijken. Je kan dan wegdromen, luisteren en je afvragen wat er wordt bedoeld, hoe dat er uit ziet, je fantasie gebruiken. Je zet ze aan het denken.”

Of de leerlingen gaan met Marc de stadsnatuur in. Marc maakt de kinderen bewust van de aanwezige natuur op Zeeburgereiland, het Diemerpark, het alom aanwezige water. Daar leeft van alles. “Zoek naar de lente met Marc, dan vind je slangetjes en bloemen, haha. (..) ‘s avonds kijk ik naar de Donderpadden, hele lelijke vissen die met hun neuzen aan de kade hangen. Dat vertel ik dan aan mijn leerlingen”.

“Duurzaamheid is ook omgaan met gebouwen, meubilair, muren. Je bewust zijn van omgeving en hoe je daar mee om gaat.” Of hoe gebouwen met hun omgeving omgaan. Marc heeft zich actief bemoeid met de duurzame nieuwbouw, met groene daken en gevels, waardoor er zachte overgangen ontstaan tussen gebouw en natuur.

Tot slot

“Elk thema heeft een link met duurzaamheid: nu is het thema politiek: ik laat de leerlingen onderzoeken welke partij duurzaamheid in het programma heeft staan en hoe hoog.”